nigdy więcej

w sumie to siedze w domu, raz na jakiś czas wychylając się, ale jest to z reguły podejście na przystanek, żeby przemieścić się w jakieś inne ciepłe miejsce. nie lubie świąt. chyba nawet bardzo, a to przykre, że większość wokół mnie sra żarem do świąt. przynajmniej będę miała czas na poczytanie książek. mam nadzieję. coś mnie wyżera od środka, przypomina mi o sobie. coś jeszcze. ale chwilowo zapomniałam.
nie wiem. serio nie wiem. mam ochote coś zrobić, coś drastycznego, byleby zmieniło bieg wydarzeń. mam ochote się zamknąć w sobie, odciąć. mam ochotę uciec daleko. po raz kolejny gniję w zazdrości. jak kompost, a kompost śmierdzi. mam ochotę się zrzygać wszystkim na twarz. może nie wszystkim, ale zdecydowanej większości napewno.

znalazłam troche czasu na książki, ale uciekł mi czas na gitarę. znowu błędne koło. jeszcze nauka, momentami zastanawiam się czy nie pójść do zawodówki czy technikum, pomimo że podostawałabym się do liceum. tak po prostu pójść. żeby w końcu mieć spokój, albo żeby mi go jeszcze więcej nie zabrano.
ale mam ochote na rapsy, jakieś nowe horyzonty tworzę.